Deserteren

Ik schaar me met plezier achter de campagnes van 'Te Gek!?'. In het verleden stond ik al op de planken met 'Te Gek voor Woorden', de tournee i.s.m. Behoud de Begeerte. Kort daarna interviewde ik voor een nachtelijke reportage enkele patiënten in een psychiatrisch centrum. Op een gegeven moment zei een van hen dat hij het zijn ergste vijand niet zou toewensen, een psychiatrische aandoening. Zijn lotgenoten die rond hem zaten, beaamden het volmondig. Vrolijke materie is het inderdaad niet. Psychische aandoeningen bespreekbaar maken is des te belangrijker. Want psychische problemen en de bijbehorende worsteling vinden niet alleen plaats achter de muren van een instelling, bijna iedereen krijgt er wel eens mee te maken, bij een dierbare naaste of bij zichzelf. Na mijn eerste boeken las ik vaak over mijn werk dat er een interesse voor waanzin uit sprak. Ik denk dat ik niet zozeer geïnteresseerd ben in waanzin op zich, als wel in hoe we de werkelijkheid allemaal anders ervaren, hoe we tot op zekere hoogte allemaal in ficties leven. Dat levenslange onderzoek zal ik evengoed in dit boek voortzetten."