Rue des regrets

Sinds ik aan het krimpen ben, draag ik schoenen met hakjes." Zo luidt de openingszin van 'Rue des Regrets'. De mannelijke ik-personages die de verhalenbundel bevolken, hebben het knap lastig met relaties. Bij elk van hen heeft dat zo zijn oorzaak. Je ontdekt ze in momentopnames die zich vaak in niet meer dan één ruimte afspelen. Een vrachtwagencabine, de wachtkamer bij een huisarts, het tentje van een waarzegster op een jaarmarkt. Op dergelijke plekken ontstaan bijzondere situaties met een bij wijlen beangstigende herkenbaarheid.00David Troch (1977) kun je kennen als medeoprichter van het literaire tijdschrift 'Kluger Hans', als coördinator vorming bij Creatief Schrijven of als Gents stadsdichter op rust. Hij publiceerde vier dichtbundels. Tien jaar na de eerste verrast hij met een prozadebuut vol scherpzinnige verhalen.