J. Bernlef

J. Bernlef
Geboortejaar: 1937

Biografie

J. Bernlef (pseudoniem voor Hendrik Jan Marsman, Sint Pancras, 14 januari 1937 – Amsterdam, 29 oktober 2012) was een Nederlands schrijver, dichter en vertaler. Vanaf 2002 publiceerde hij onder het pseudoniem Bernlef (zonder de initiaal J.), soms als Henk Bernlef (hij heeft eerder vertalingen gemaakt als Jan Bernlef). Bernlef bezocht de hbs in Haarlem en studeerde daarna enige tijd politieke en sociale wetenschappen. In 1959 zond Bernlef gedichten en verhalen in voor een literaire prijs, de Reina Prinsen Geerligsprijs. Deze prijs werd hem in november van datzelfde jaar toegekend voor de dichtbundel Kokkels. Zowel Kokkels als de verhalenbundel Stenen spoelen werden in 1960 uitgegeven onder het pseudoniem J. Bernlef. In 1984 werd hij bij het grote publiek bekend met zijn roman Hersenschimmen, waarin hij het dementeringsproces uitvoerig beschrijft vanuit het oogpunt van een oude dementerende man. De roman werd in 1988 verfilmd door Heddy Honigmann en werd in 2006 in bewerking als toneelstuk uitgevoerd door het Ro Theater onder regie van Guy Cassiers. In 2007 werd de novelle Vallende Ster door het O.T. Theater als toneelstuk uitgevoerd. Acteur René van 't Hof vertolkte de figuur van variété-artiest Wim Witteman. Hiervoor ontving hij de VSCD-Mimeprijs. Bernlef was getrouwd met Eva Hoornik (dochter van de dichter Ed. Hoornik). Ze hadden twee kinderen. Bernlef heeft ook gepubliceerd onder de pseudoniemen Ronnie Appelman, J. Grauw, Cas den Haan, S. den Haan en Cas de Vries. Het pseudoniem Bernlef is ontleend aan de blinde Friese dichter Bernlef uit de 8e eeuw. Als vertaler heeft Bernlef in het Nederlandse taalgebied tal van Amerikaanse en Zweedse dichters geïntroduceerd, onder wie Marianne Moore, Elizabeth Bishop en Tomas Tranströmer. Van de Zweed, die door velen als een van de grootste hedendaagse dichters wordt beschouwd, heeft hij zelfs het hele werk integraal vertaald onder de titel Die herinneringen zie mij. In 1973 verscheen zijn vertaling van Het record van Per Olov Enquist, in 2006 werd deze oorspronkelijke vertaling herzien door Cora Polet. In 1985 verscheen zijn vertaling van Stig Dagermans ‘Nattens lekar’ uit 1947 en ‘Vårt behov av tröst’ (1955), onder de titel ‘Natte sneeuw’. Bernlef was de schrijver van het Boekenweekgeschenk in 2008, met het boek De pianoman. In 2009 schreef Bernlef in opdracht van O.T. Theater/Opera O.T. de tekst voor de operasolo Ophelia. Hij overleed na een kort ziekbed. In zijn geboortedorp Sint Pancras is een pad naar hem vernoemd. [Wikipedia]

Boeken geschreven door J. Bernlef

Door: J. Bernlef
Het beschrijven van een stilleven is net zoiets als het uitleggen van gedichten. Je zou het kunnen vergelijken met een poging iemand te vertellen hoe een knoop in elkaar zit. Als je dat zou proberen moet je de knoop voor hem uit elkaar halen. Zo zat het dus, zeg je ten slotte en in het midden ligt een glad stuk touw, geen knoop. Stilleven gaat, ...
Door: J. Bernlef
Ruim tien jaar geleden maakte Bernlef, dank zij de schilder Siet Zuyderland, kennis met een legendarische plek uit de Amerikaanse geschiedenis: Coney Island. Het voormalige centrum voor grootscheeps vermaak was echter toen al gereduceerd tot wat armzalige restanten. Wat zowel Zuyderland als Bernlef aantrok was een historisch complex dat op het ...
Door: J. Bernlef
De titel van deze bundel, De noodzakelijke engel, verwijst naar de Amerikaanse dichter Wallace Stevens, die zijn essays over de poëtische verbeelding onder deze titel bundelde. De noodzakelijke engel is een thematische bundel, een onderzoek naar de hedendaagse inhoud van het begrip engel en op gang gebracht door Bernlefs observatie: Ook bij de ...
Door: J. Bernlef
Poëziebundel van J. Bernlef 1988 deze digitale versie is gemaakt naar de eerste druk.
Door: J. Bernlef
Zwijgende man Wie wat wil zeggen heeft winter nodig kale takken zonder blad Spoor van vogels niet hun fluiten water ongenaakbaar hard en glad Wie dat wil heeft in zijn ogen iets gespaard dat kijken heet Wie dat kan weet in zijn zwijgen wat hij zegt het best bewaard
Door: K. Schippers , J. Bernlef
De titel van dit boek werd ontleend aan het gelijknamige gedicht van Jan Hanlo, dat als motto in de bundel is opgenomen. Het onvermogen te communiceren, dat het onderwerp van Hanlo's gedicht is, relativeert de titel van dit boek, waarin J.Bernlef en K.Schippers hun interviews, die zij in opdracht van het tijdschrift De Gids maakten, hebben gebu ...