Benno Barnard
Geboortejaar:
1954
Boeken geschreven door Benno Barnard
Vage buitenlander
terug naar Engeland
Engeland is mijn oerverhaal, dat voorafgaat aan alle verhalen die samen mijn leven vormen. In 1956, toen de Russische tanks over de Hongaarse vlakte rolden, meenden mijn ouders dat ze in Engeland veiliger waren dan op het continent. Zo ontstond mijn intieme mythe, die later werd gevoed met lange zomervakanties en wilde speculaties over de Engel ...
Door:
Benno Barnard
Openhartig dagboek dat uitmondt in een autobiografische roman Dit boek van Benno Barnard bundelt het journaal ‘Bladzijden van een brillenjood’ en de roman ‘Afscheid van de handkus’. Voorvallen, herinneringen en ontmoetingen uit het dagboek vinden hun weg naar de roman, vaak zonder dat de schrijver zich daar ten volle van bewust is. Het anagram ...
Door:
Benno Barnard
‘Zingen en creperen’ van Benno Barnard is een boek over de werkelijkheid zoals de schrijver die beleeft, gelardeerd met de meest uiteenlopende citaten uit de poëziegeschiedenis. Het is een dagboek, maar dan wel een merkwaardig dagboek, waarin de schrijver de dagen door elkaar laat lopen – en de keuze soms aan de lezer laat. Verhalende en reflec ...
Een geschiedenis van Belgie
voor nieuwsgierige kinderen (en hun ouders)
Karel de Grote is ons allen welbekend en de Guldensporenslag op 11 juli 1302 zeker ook. Maar wie weet dat die dag het sterkste ridderleger van Europa verslagen werd door slagers en wevers? Hoeveel rechtgelovige mensen heeft de wrede hertog van Alva op de brandstapel gebracht? Waarom staat in Waterloo die leeuw op zijn rare heuvel? Vanaf de preh ...
Door:
Benno Barnard
Dit dagboek bestaat uit impressies, reisverslagen, sentimenten, ergernissen en ideeën die ik in de loop van vijf jaar heb genoteerd. Vaak over dezelfde onderwerpen: in de stal bij mijn boerderij stonden mijn stokpaarden trouw te wachten tot ik ze weer eens besteeg. Ik woon op de taalgrens, de grens tussen Noord- en Zuid-Europa, niet ver van Bru ...
Door:
Benno Barnard
Je moet enige moed hebben om poëzie te schrijven zoals Benno Barnard dat doet in 'Het Trouwservies'. In ogenschijnlijk regelmatige vormen, met eruditie en een liefde voor het klassieke, lijkt het erop dat Barnard niet bang is om zich buiten zijn tijd te plaatsen. En dat is ook zo: de ware poëtische taal is geen taal van nu, maar taal van gister ...
Door:
Benno Barnard
‘Honderd jaar geleden plachten ontwikkelde burgerdames in een speciaal cahier hun favoriete gedichten over te schrijven. De wereld begon te vergaan toen dames ophielden een gedichtenschrift bij te houden. De laatste jaren heb ik gedichten die mij troffen gekopieerd en van commentaar voorzien. Soms over het gedicht; soms ook inspireerde het gedi ...