Amélie Nothomb

Amélie Nothomb, schrijversnaam van jonkvrouw Fabienne Claire Nothomb (Etterbeek, 9 juli 1966), is een Belgische, Franstalige schrijfster, die afwisselend in Parijs en Brussel woont en werkt. Doordat haar vader diplomaat was bracht Nothomb haar jeugd door in achtereenvolgens Japan, China, de Verenigde Staten, Laos, Myanmar en Bangladesh. Toen zij op 17-jarige leeftijd in België kwam wonen voor het afronden van haar secundaire schoolopleiding en aansluitend voor haar studie Romaanse filologie aan de Université libre de Bruxelles, voelde ze zich eenzaam en onbegrepen. Om de eenzaamheid te verdrijven, begon ze te schrijven. Na haar universitair diploma te hebben behaald, keerde Nothomb terug naar Tokio, waar ze tolk Japans wilde worden. Ze ging bij een grote Japanse onderneming werken, wat geen succes werd. De onaangename en bizarre ervaringen die ze in haar baan opdeed, schreef ze van zich af in haar roman Stupeur et tremblements (Met angst en beven) uit 1999, die haar internationale bekendheid opleverde. Ze ontving ervoor de Grand Prix du roman de l'Académie française. Eenmaal terug in Brussel publiceerde ze in 1992 haar debuutroman Hygiène de l'assassin (Hygiëne van de moordenaar). Die werd een groot succes voor de dan 25-jarige Nothomb. Sindsdien publiceert ze, volgens een vast ritme, elk jaar een nieuwe roman. Deze grote productie ligt, zoals Amélie Nothomb zelf zegt, aan het feit dat ze lijdt aan de schrijfziekte ("la maladie de l'écriture"). Ze zegt elk jaar wel drie romans te schrijven, waarvan ze slechts één laat publiceren. [Wikipedia]