Dolf Verroen

Rudolf Johan (Dolf) Verroen (Delft, 20 november 1928) is een Nederlandse schrijver, criticus en vertaler. Dolf Verroen studeerde Frans in Den Haag en werkte bij verschillende boekenwinkels en kantoren. Tevens heeft hij als nacht-editor bij Het Vrije Volk gewerkt. Verroen schreef zijn eerste boek al toen hij net veertien jaar was: Het boek van Jan-Kees, dat wel pas uitgegeven zou worden in 1958. Het eerste boek van hem dat gepubliceerd werd, was een bundel gedichten In los verband met tekeningen van Miep de Leeuwe en Willy Rieser (1955). In 1956 volgde Van eeuwigheid tot amen, een novelle die met Het zwarte licht van Harry Mulisch genomineerd werd voor de Stadprijs van Amsterdam. Daarna volgden enkele romans en de verhalenbundel Onderdak. In de periode daarna hield hij zich voornamelijk bezig met vertaalwerk. Hij vertaalde o.a. Mirjam het monster, een kinderboek van M. Lystad. Niet blij met de opvatting van het boek, schreef hij Gelukkig word je elke dag een beetje groter (1973). Dit was het begin van een serie geëmancipeerde kinderboeken waarin ook de volwassenen niet gespaard worden. Sjoe en Piet was het eerste kinderboek over een gastarbeidersgezin. Zijn boeken zijn onder meer vertaald in het Fries, Frans, Duits, Deens, Noors, Zweeds, Spaans en Japans. In 1999 werd Verroen benoemd tot ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In 2016 schreef hij het kinderboekenweekgeschenk 'Oorlog en vriendschap', met illustraties van Charlotte Dematons. [Wikipedia]