Humanisme in woelige tijden

Is humanisme uit de tijd of net heel acuut nodig? Wat is er veranderd sinds de wereldverovering door het Westen uit vorige eeuwen en het oude humanisme? De westerse mens blijkt roofzuchtig en dreigt de mensheid in de vernieling te duwen met klimaatveranderingen, structurele ongelijkheid en uitroeiing van de biodiversiteit. Daarom bepleit dit boek onze basishouding te veranderen: ja humanisme en democratie, maar dan voorbij het hyperindividualisme en de vermarkting van mens en natuur. We kunnen daarbij leren van de zogenaamde primitieve culturen in hun omgang met de natuur. En we kunnen leren luisteren naar anderen, in plaats van hen vanzelfsprekend te negeren en vernederen. Zo’n vernieuwd niet-eurocentrisch en ecologisch humanisme en democratisch denken moeten we uitwerken, eerlijk maar ook bescheidener dan we gewend zijn. Dit boek geeft bouwstenen voor dit nieuwe wervende verhaal, ook om het opkomend populisme en antihumanisme à la Trump en Bolsonaro of de nieuwe autoritaire wereldspelers zoals China een halt toe te roepen met een menswaardig, sociaal en intercultureel zingevend en respectvol verhaal.