CDR in België. Buitengerechtelijke beslechting en oplossing van consumentengeschillen

Het consumentencontentieux is een domein dat de laatste decennia is geëxplodeerd, zowel in Europees als in nationaal verband. De consument wordt beschouwd als een volwaardige marktspeler en draagt door zijn keuzes en acties bij tot een vrije en gemeenschappelijke markt. Consumenten materiële rechten toekennen is één zaak, de mogelijkheid om die effectief af te dwingen is nog iets anders. Omdat de meeste consumentengeschillen betrekking hebben op kleine bedragen, is een individueel beroep op de overheidsrechter in de meeste gevallen geen optie omwille van de negatieve kosten-batenanalyse, nog los van de complexiteit, het formalisme en de lange duur van gerechtelijke procedures.00Een manier om consumentengeschillen af te wikkelen, is CDR (Consumer Dispute Resolution) of de buitengerechtelijke beslechting en oplossing van consumentengeschillen. CDR maakt gebruik van de traditionele ADR-technieken (Alternative Dispute Resolution) ? verzoening, bemiddeling en arbitrage ? maar binnen een context die volledig te onderscheiden, en af te scheiden, is van rechtbanken en hoven.0De modellen zijn legio: arbitrage, quasiarbitrage, gereguleerde arbitrage, verzoenings- en bemiddelingscommissies, publieke, private en gemengde ombudsdiensten (al dan niet gereguleerd), klachtendiensten binnen publieke toezichthouders of ondernemingen enz.