Graven spreken Perspectieven op grafcultuur in de middeleeuwse en vroegmoderne Nederlanden

Uit deze interdisciplinaire bundel blijkt, dat de vormgeving van de graven en de gebruiken rond het begraven ontwikkelingen vertonen die niet in de pas lopen met gangbare historische tijdvakindelingen. Ze lijken ook onafhankelijk te zijn van evoluties in de opvattingen over dood en hiernamaals. Maar er is ook een constant element: graf en begrafenis brengen de identiteit tot uitdrukking van de individuen en groepen die van de samenleving deel uitmaken.