Landschapsamnesie. Hoe we vergeten zijn hoe de natuur er vroeger uitzag

Stel: je wandelt met je ouders door het natuurgebied van hun jeugd, en waar jij geniet van de rust en het groen om je heen, zien zij vooral wat er verdwenen is: de veldleeuweriken, de ooit zo talloze grutto?s. Dit fenomeen staat bekend als het shifting baseline syndrome: elke nieuwe generatie weet niet meer hoe rijk de natuur was ten tijde van de jeugd van hun ouders.00De afgelopen jaren is er breed natuurhistorisch onderzoek gedaan naar dit verschijnsel door ecologen, historici, archeologen en paleontologen. De uitkomsten zijn ronduit schokkend: de kennis van de rijkdom van de natuur blijkt uit ons collectieve bewustzijn verdwenen. Iedereen kent de dodo, maar wie weet er van de uitgestorven golfzeebaars, het tijgerstaartzeepaardje, de noordelijke zeebeer en de honderden andere verdwenen of bijna verdwenen soorten?00Marc Argeloo doet al jaren onderzoek naar het shifting baseline syndrome en komt in zijn boek 'Landschapsamnesie' tot belangrijke en pijnlijke inzichten over hoe wij naar onze natuur kijken. 'Landschapsamnesie' is een confronterend boek, maar biedt een onmisbare bijdrage aan de nationale en internationale natuurbescherming.