Zwijgen tot het schraapt

Deze negentiende titel in de 'Parnassusreeks' biedt een selectie van het mooiste uit meer dan dertig jaar dichterschap van Margreet Schouwenaar. ?Schouwenaars dichtstijl?, schrijft Fleur de Meyer in Poëziekrant, ?is verhalend en direct door het veelvuldig gebruik van het ik-perspectief. De lezer wordt zonder veel poespas bij het poëtische verhaal betrokken. De vele cesuren, de lichte parlandistische versregels, subtiele klankkleur en harmonieuze ritmiek zorgen voor met vakmanschap beslagen gedichten.?00Voor Schouwenaar is de taal het atelier, het woord haar instrument. Met vaste hand tast ze de intieme grenzen van zwijgen en spreken af, van denken en beleven, kerft zichzelf haar plaats in het bestaan. ?Aandacht bladert hier; van blad / naar blad wordt een vindplaats / in inkt gelegd.?